Het verhaal

In november 1989 viel het Oostblok uiteen. De muur om Berlijn en het IJzeren Gordijn door Europa werden in rap tempo gesloopt. In 2016 kocht ik een vakantiehuis in Duitsland. Twee jaar later ontdekte ik, een buurtbewoner vertelde het me, dat onze tuinafscheiding een geschiedenis had, die mij als oud-docent geschiedenis zeer aansprak. De vorige bewoner van de woning had rond 1990 een aantal matten van het IJzeren Gordijn, inclusief de betonnen palen, ‘gekocht’.

Eigenhandig had hij een deel gesloopt en naar zijn huis getransporteerd. Of en wat ervoor betaald is, weet ik niet. Hij gebruikte het om zijn perceel af te scheiden. Een werk dat hij nooit geheel heeft afgemaakt. De matten, van drie bij een meter en van kwalitatief hoogwaardig staal, lagen deels nog bij een andere buurman in zijn schuur.

Hij stond ze gratis af. Nu, na 30 jaar, gebruiken we een deel van het hek om het als aandenken aan te bieden aan hen die er de waarde van inzien. De winst die gemaakt wordt, gaat naar een goed doel. Elk aandenken is voorzien van een uniek nummer dat op de achterzijde is vermeld. Het geldt als een document van echtheid/betrouwbaarheid, indien voorzien van het unieke nummer, datum van uitgifte en het document ondertekend is.

Chris van de Ven en Tjerk Jan Luitse